چند سالی است که دخل و خرج‌شان نمی‌خواند. از وقتی چرتکه‌ها به‌کناری رفته‌اند و چک‌های مدت‌دار جای حساب و کتاب‌های تازه را گرفته ‌گویی اوضاع روزگار وارونه‌تر از قبل شده، در بازار صنایع‌دستی دیگر پولی نیست که جابجا شود. امیدشان به توریست بود که آن هم گویی در ایران شده جن و بسم‌الله!

  چند سالی است که کاسه چه‌کنم چه‌کنم هنرمندان صنایع‌دستی از هیچ پر است. کاسه‌‌ای که  قیمت ندارد و از جنس هنر است اما برای صاحبان‌اش نه آب می‌شود نه نان. هنرمندان و صنعتگران صنایع‌دستی نمی‌دانند به کدامین گناه به این روز افتاده‌اند. اگر تحریم است و شرایط برای آمدن توریست سخت، اگر فشارها از بیرون به بدنه این قشر ضعیف وارد می‌شود پس چگونه است که تاکنون هیچ حمایتی ازسوی دولت نشده است.